داغ من سرد شود از دهنت می افتد .
.با هر نفسم بالشی زیر سرت میافتد .
این خاک که امروز زیر پا می نهییش
روزی چون جامه سردی روی تنت میافتد.
گر نغمه خوشحالی دل به فغان میشنوی.
فردا که روم خنده از کنج لبت میافتد.
در مکتب دل گر به هوس رفت قلمت..
فرداست که هوس در قلمت میافتد.
تقدیم با مهر به دوستان عزیز
نظرات شما عزیزان: